سلام دوست عزيز. اگه بگم خودمم موقع نوشتن گريه ميکردم باور ميکنيد؟ گريه هاي سر قرانم رو نميگم چون گفتني نيستن. همين امروزم بر خوردم به اياتي که باعث شد ديوانه وار گريه کنم. الانم کلي چهره م بهم ريخته. ولي باکي نيست. مثل ديروز ...مثل پريروز....مثل هر روز. دوست خوبم ...اون روزي که خوشي هاي دنيا باعث ميشن ناخوشي هاي روز حساب رو فراموش کنم از خودم بيزارم.ما مثل بچه ها سرمون رو گرم اسباب بازي هاي مادي و دنيوي کرديم و غافليم م م م م م م م م م از زندگي اصلي مون و عمر جاويدمون که يا بايد تو دوزخ باشيم و يا.....کم کساني هم داخل بهشت.دوست تازه واردم......وضعيت اونچنان که ما فکر ميکنيم ساده نيست. خيلي ي ي ي ي سخته ه ه ه ه ه .در پناه خدا باشي.